.....พ่อเป็นเสาหลักของบ้าน
บ้านของผมหลังใหญ่ -- ใหญ่มาก เราอยู่กันหลายคน
ผมเกิดมาในบ้านหลังนี้ก็สวยงามมากแล้ว -- สวยงามและอบอุ่น
แต่กว่าจะเป็นแบบนี้ได้
บรรพบุรุษของพ่อ เสียเหงื่อ เสียเลือด เอาชีวิตเข้าแลก
กว่าจะได้บ้านหลังนี้ขึ้นมา
จนมาถึงวันนี้พ่อคนนี้ก็ยังเหนื่อยที่จะดูแลบ้าน
และดูแลความสุขของทุกๆ คนในบ้าน
ถ้ามีใครสักคน โกรธใครมาก็ไม่รู้ ไม่ได้ดั่งใจเรื่องอะไรมาก็ไม่รู้
แล้วก็พาลมาลงที่พ่อ เกลียดพ่อ ด่าพ่อ คิดจะไล่พ่อออกจากบ้าน
บ้านของผมหลังใหญ่ -- ใหญ่มาก เราอยู่กันหลายคน
ผมเกิดมาในบ้านหลังนี้ก็สวยงามมากแล้ว -- สวยงามและอบอุ่น
แต่กว่าจะเป็นแบบนี้ได้
บรรพบุรุษของพ่อ เสียเหงื่อ เสียเลือด เอาชีวิตเข้าแลก
กว่าจะได้บ้านหลังนี้ขึ้นมา
จนมาถึงวันนี้พ่อคนนี้ก็ยังเหนื่อยที่จะดูแลบ้าน
และดูแลความสุขของทุกๆ คนในบ้าน
ถ้ามีใครสักคน โกรธใครมาก็ไม่รู้ ไม่ได้ดั่งใจเรื่องอะไรมาก็ไม่รู้
แล้วก็พาลมาลงที่พ่อ เกลียดพ่อ ด่าพ่อ คิดจะไล่พ่อออกจากบ้าน
ผมจะเดินไปบอกคนๆ นั้นว่า
ถ้าเกลียดพ่อ ไม่รักพ่อแล้ว จงออกไปจากที่นี่ซะ
เพราะที่นี่คือบ้านของพ่อ -- เพราะที่นี่คือแผ่นดินของพ่อ
ผมรักในหลวงครับ และผมเชื่อว่าทุกคนที่อยู่ในที่นี้รักในหลวงเหมือนกัน
พวกเรา "สี"เดียวกันครับ ...
... "ศีรษะ"นี้ มอบให้พระเจ้าแผ่นดิน.
พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง
No comments:
Post a Comment